Leren negeren van andere honden en mensen

Nu is je hond nog een puppy. Iedereen vind hem leuk en wilt hem aaien. Met het oog op een goede socialisatie laat jij dit graag toe. Iedere wandeling is het raak. Even een mevrouw laten aaien, een meneer die ooit hetzelfde ras had en ja hoor daar komen ook nog kinderen aan. Je komt hiernaast ook honden tegen en ook daar maakt je pup graag even kennis mee. Het nadeel is dat je je pup nu vooral leert dat hij altijd iets moet met voorbijgaande mensen en honden. Met als effect dat je pup naar iedereen en alles toe trekt. Nu is het afhankelijk van je hond of mensen dit leuk blijven vinden of niet en nog belangrijker of jij het wel leuk blijft vinden. Heb je een chihuahua van een paar kilo aan de lijn, een Duitse herder van 30 kilo of een Sint Bernard van 75 kilo. Daar zit nogal een verschil in voor jou als eigenaar, maar ook voor de omgeving.

Wat je dus aan je pup gaat leren is dat hij wel mag kijken, maar voordat hij ergens op af gaat dat hij even bij jou incheckt. Dus een kort contact moment waardoor jij de controle krijgt om je pup een 'toe maar' te geven of wellicht een 'nu even niet'.

Hoe leer je dit aan:

Dit leer je aan door goed naar de lichaamstaal van je pup te kijken. Staan zijn oren en gewicht naar voren? Dan weet je 100% zeker dat hij naar de prikkel toe gaat lopen. Kijkt hij rustig en staat zijn gewicht netjes over 4 pootjes verdeeld? Dan kijkt hij gewoon. Kijken mag altijd. Je zal zien dat je pup veel aan het snuffelen is. Dit doet hij om informatie te verzamelen over de prikkel die op hem af komt. Wie is het, wat doet die daar, hoe voelt hij zich, gaat hij contact maken met mij, zal ik contact maken met hem, etc. Het enige wat je hiermee doet is je pup met de stem belonen. 'Goed zo pups!'. Hierdoor leert je pup dat dit goed is. Voor je pup zit de extra beloning in het informatie verzamelen. Dit geeft je pup namelijk een gevoel van controle en veiligheid over zij omgeving. Hij krijgt namelijk de tijd om te bepalen of hij iets met de situatie te maken wilt hebben of niet.

Op het moment dat je pup wel naar voren gaat hangen, blaffen, piepen, oren en ogen gefocust, dan ben je eigenlijk te dichtbij de prikkel. Je hond zal vanaf hier ook niet meer te bereiken zijn voor jouw spraak. Je kan dus roepen tot je een ons weegt of met snoep zwaaien wat je wilt, je pup reageert niet meer. De situatie die ik hier omschrijf betekend dat de situatie veelste moeilijk is voor je pup. Het enige wat je nu nog kan doen is naar achter lopen en je pup op een vriendelijke manier blijven roepen. Zie hiervoor het 'naam spelletje'. Zodra de afstand tot de uitlokkende prikkel groot genoeg is zal je pup weer op je reageren. Zodra je contact hebt met je pup ga je hem hiervoor belonen en met belonen bedoel ik veel snoepjes, aandacht, spel, etc. Je pup moet echt een wouw! gevoel krijgen. onthou ook de afstand die je nu hebt tot de uitlokkende prikkel.

De volgende keer dat je dezelfde uitlokkende prikkel tegenkomt, dan ga je vanaf de afstand die je hebt onthouden je pup al belonen. Dus nu krijg je het volgende:

• Kijkt je pup enkel naar de prikkel en staat zijn gewicht niet naar voren? Dan kan je hem gewoon laten kijken en met de stem belonen.
• Merk je dat je pup naar de prikkel toe wilt? Dan roep je weer zijn naam en doe je een stap naar achter. Beloon je pup voor de aandacht die hij voor jou heeft.

Je zal merken dat je op deze manier langzaam maar zeker (denk hierbij niet in minuten, maar in weken) steeds dichterbij de uitlokkende prikkel kan komen. Met als uiteindelijk resultaat dat als je pup een voorbijgaande hond en/of mens ziet dat hij dan eerst contact met jou maakt.

Kijkt je pup netjes naar je, maar wil je hem toch even naar de uitlokkende prikkel toe laten gaan? Geef je pup dan een 'toe maar'. Vanaf dat moment maakt het niet uit of hij aan de lijn trekt.

Maakt je pup contact met je, maar wil je hem niet naar de voorbijgangers laten gaan? Geef dan een 'nu even niet' of 'kom maar' signaal. Hiermee geef je aan dat het de bedoeling is dat je pup met je mee moet komen.

Je geeft een duidelijk signaal dat hij mag gaan. Dit creeert veel duidelijkheid voor je pup, waardoor je de oefening alleen maar sterker maakt.